دندانپزشکی کودکان شاخه‌ای از دندانپزشکی است که با بچه‌ها از کودکی تا نوجوانی سروکار دارد. این شاخه اولین بار توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا، کالج سلطنتی دندانپزشکان کانادا و کالج سلطنتی جراحان دندانپزشک استرالیایی به عنوان تخصص شناخته شد. این شاخه تمرکز خود را بر روی رشد کودک/نوجوان، صدمات بیماری‌ها و پیشگیری از وقوع آنها، مدیریت و روانپزشکی کودکان و بقیه جنبه‌های این شاخه قرار می‌دهد.
دندانپزشکان عمومی در صورت تمایل می‌توانند دو یا سه سال تحت آموزش این رشته قرار بگیرند و مدرک تخصص دندانپزشکی کودکان را دریافت کنند. تفاوت دندانپزشکی عمومی با تخصص اطفال، خود بیانگر اعتماد و صداقتی است که برای کودکان در رابطه با دندانپزشکشان قرار داده شده. به‌طور کلی یکی از اجزای این رشته، روانشناسی کودک است. دندانپزشک کودکان باید در ارتباط با کودکان و آموزش راه‌های پیشگیری از پوسیدگی دندان دقت لازم را داشته باشند تا ملاقات‌های میان کودک و دندانپزشک، لذت بخش باشد.
دندانپزشکی کودکان، اهمیت خاصی برای پوسیدگی دندان قائل می باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که بهداشت دهان پایین در بچه‌ها منجر به عملکرد درسی ضعیف در مدرسه و همچنین روابط اجتماعی ضعیف می‌شود؛ بنابراین متخصصان اطفال، توصیه‌هایی در رابطه با تقویت دندان‌ها، عادت‌های غذایی سالم و سایر مواردی که مانع بیماری‌های دهان می‌شود، می‌کنند. علاوه بر این، آنها در راستای سلامت دندان‌های اولیه (دندان‌های شیری) فعالیت می‌کنند تا زمانی که این دندان‌ها بیفتند. علت اهمیت دندان‌های شیری به این خاطر است که به بچه‌ها اجازه جویدن درست را می‌دهد و این به خودی خود موجب سلامت تغذیه‌ای کودک می‌شود؛ همچنین این دندان‌ها به یادگیری تکلم در کودک و حفظ فضای مورد نیاز برای رشد دندان‌های دائمی کمک می‌کند.
نقش دندانپزشک کودکان با ورود کودک به مرحله نوجوانی تغییر می‌کند. آنها متوجه حس «پیش خود مجسم سازی» بیمارانشان می‌شوند بنابراین در راستایی فعالیت می‌کنند تا نیازهای این گروه سنی را نیز برآورده سازند. آنها به بیمارهایشان اطلاعاتی در خصوص روکش‌های دندان و دندان‌های عقل، می‌دهند. دندانپزشک کودکان، سلامت دندان‌های کودک را ارتقاء می‌دهد و همچنین در نقش منبع اطلاعاتی در این خصوص برای والدین آنها عمل می‌کند.
انجمن دندانپزشکی کودکان آمریکا (AAPD) و انجمن پزشک کودکان آمریکا (AAP) توصیه می‌کنند که ملاقات با دندانپزشک باید هر شش ماه، پس از اولین رویش دندان در کودکان یا یک سال پس از تولد کودکان، صورت بگیرد؛ زیرا با معاینه مرتب و تشخیص به موقع بیماری‌های دندان، می‌توان پوسیدگی دندان بچه‌ها را در همان مراحل اول رفع کرد. تشخیص به موقع بیماری‌های دهان برای سلامت دهان و دندان و عادت‌های تغذیه‌ای کودکان در آینده نقش مهمی دارد. در این راستا، برنامه‌های آموزشی برای والدین در خصوص مسواک زدن، نخ دندان و فلوئورید، اطلاعاتی راجع به انگشتان و عادت‌های جویدن پستانک در کودک، مشاوره تغذیه و سایر اطلاعات در خصوص رشد کودک، داده می‌شود.
